به گزارش تحریریه، این سفر دولتی از امروز (چهارشنبه ۱۲ آذر) تا جمعه (۱۴ آذر) و به میزبانی پادشاه انگلیس در قلعه ویندزور انجام میشود و بهعنوان نخستین سفر رسمی یک رئیسجمهوری آلمان به انگلیس در حدود ۲۷ سال گذشته، بار نمادین و سیاسی ویژهای برای هر دو طرف دارد. لندن و برلین در فضای پسابرگزیت تلاش میکنند با استفاده از این سفر، پیام نزدیکی دوباره و اراده مشترک برای بازتعریف روابط دوجانبه را به افکار عمومی و شرکای اروپایی مخابره کنند.
بر اساس گزارشها، اشتاینمایر و همسرش پس از ورود به فرودگاه، بهطور رسمی از سوی ولیعهد انگلیس و همسرش مورد استقبال قرار گرفتند و کاروان تشریفاتی آنها تا قلعه ویندزور را همراهی کرد. در محوطه قلعه، پادشاه و همسرش در صف استقبال حاضر شدند، سرودهای ملی دو کشور نواخته شد و رئیسجمهوری آلمان پس از ادای احترام، یگانهای گارد افتخار را مورد سان قرار داد. برای شام نخستین شب، ضیافت رسمی در تالار تاریخی سنجورج در نظر گرفته شده است که میزبان شماری از مقامهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور خواهد بود.
ابعاد نمادین این سفر در کنار تشریفات سلطنتی، رنگ و بوی آشکارا سیاسی نیز دارد. انگلیس پس از خروج از اتحادیه اروپا، بخشی از نفوذ سنتی خود در ساختار تصمیمگیری اروپا را از دست داده و اکنون تلاش میکند با تکیه بر روابط ویژه با قدرتهای بزرگ قاره، بهویژه آلمان و فرانسه، جایگاه خود را در معادلات اروپایی حفظ کند. آلمان نیز که زیر سایه جنگ اوکراین و فشار برای افزایش بودجه دفاعی، در حال بازتعریف نقش خود در امنیت اروپا است، انگلیس را شریکی مهم در حوزههای نظامی، اطلاعاتی و صنعتی میبیند که هرچند از اتحادیه اروپا خارج شده، اما همچنان یکی از قدرتهای اصلی در ناتو و صحنه فراآتلانتیک بهشمار میرود.
برنامه این سفر تنها به تشریفات دربار محدود نمیشود و محورهای سیاسی و اقتصادی پررنگی را در بر دارد. قرار است رئیسجمهوری آلمان در جریان حضور خود در لندن با کییر استارمر نخستوزیرانگلیس در داونینگ استریت دیدار کند و درباره طیفی از موضوعات از جمله جنگ اوکراین، همکاریهای دفاعی، وضعیت اقتصاد جهانی، چالشهای انرژی و فشارهای ناشی از سیاستهای حمایتی آمریکا گفتوگو کند. لندن و برلین هر دو از ادامه جنگ در شرق اروپا متأثر شدهاند و در عین حال با این پرسش روبهرو هستند که چگونه هزینههای سنگین نظامی و کمکهای پیدرپی به کییف را با فشارهای اجتماعی و نارضایتی داخلی مدیریت کنند.
در کنار پرونده اوکراین، همکاریهای صنعتی نیز یکی دیگر از محورهای گفتوگو اعلام شده است. دو کشور بهدنبال تقویت زنجیرههای تأمین در حوزههایی مانند خودروسازی، صنایع سبز، انرژیهای تجدیدپذیر و فناوریهای پیشرفته هستند و میکوشند در برابر رقابت فزاینده آمریکا و چین، بخشی از توان تولیدی و علمی خود را در قالب پروژههای مشترک سامان دهند. موضوع مهاجرت، کنترل مرزها و مبارزه با شبکههای قاچاق انسان نیز در دستور کار قرار دارد و مقامهای دو کشور در ماههای گذشته بارها بر ضرورت هماهنگی بیشتر سیاستها در این زمینه تأکید کردهاند.
این سفر درعینحال در ادامه مسیری ارزیابی میشود که تابستان امسال با امضای سندی موسوم به «پیمان کنزینگتون» میان لندن و برلین ترسیم شد. آن پیمان که بهعنوان نقشه راه جدید روابط دو کشور معرفی شد، بخشهای مختلفی از همکاری از جمله دفاع و امنیت، نوآوری و فناوری، آموزش و تبادل جوانان، مقابله با تهدیدات سایبری، همکاری در زمینه انرژی و آبوهوا و هماهنگی در قبال بحرانهای بینالمللی را پوشش میدهد. سفر فعلی رئیسجمهوری آلمان فرصتی تلقی میشود تا رهبران دو کشور، این چارچوب سیاسی را با اقدامات و توافقهای مشخصتر در سطح اجرایی تکمیل کنند.
بُعد تاریخی و خاطره جمعی جنگ جهانی دوم نیز جایگاه ویژهای در برنامه سفر اشتاینمایر دارد. بر اساس برنامه اعلامشده، او و همسرش در یکی از روزهای سفر به شهر کاونتری در مرکز انگلیس میروند تا در کلیسای جامع این شهر، یاد قربانیان بمباران سنگین آلمان نازی در سال ۱۹۴۰ را گرامی بدارند. حمله هوایی به کاونتری به کشته شدن صدها نفر و تخریب بخشهای وسیعی از شهر انجامید و به نمادی از ویرانیهای جنگ در حافظه مردم انگلیس تبدیل شد. حضور رئیسجمهوری آلمان در این مکان و شرکت در مراسم دعا و یادبود، از نگاه ناظران، تلاشی برای تأکید دوباره بر پیام آشتی، اعتراف به گذشته و مسوولیتپذیری مشترک در جلوگیری از تکرار فجایع جنگ است.
برخی تحلیلگران در انگلیس یادآوری میکنند که این صفحه تازه در روابط لندن و برلین در امتداد حرکت نمادینی است که چارلز سال گذشته در سفر رسمی خود به آلمان رقم زد. در آن سفر پادشاه انگلیس در پارلمان آلمان به دو زبان سخن گفت و دو طرف تلاش کردند بر سوءظنهای سالهای پرتنش برگزیت سرپوش بگذارند. اکنون سفر متقابل رئیسجمهوری آلمان به انگلیس این پیام را ارسال میکند که دو کشور مایل هستند اختلافهای مربوط به اتحادیه اروپا و بازار مشترک را به حاشیه برانند و بر حوزههایی تمرکز کنند که هنوز امکان همکاری نزدیک در آنها وجود دارد.
کارشناسان معتقدند که سفر اشتاینمایر، هرچند در سطح نمادین گامی مهم برای ترمیم شکافهای پسابرگزیت و نمایش وحدت در اردوگاه غربی تلقی میشود، اما موفقیت واقعی آن به نتایج ملموس در حوزههای امنیتی، اقتصادی و نهادی وابسته است. این پرسش همچنان مطرح است که آیا سلسله سفرها، پیمانها و بیانیههای مشترک میتواند خاطره تلخ سالهای برگزیت و اختلافهای ساختاری میان انگلیس و شریکان اروپاییاش را تا حدی ترمیم کند یا اینکه این تصاویر بیشتر به فصل دیگری از تاریخ طولانی همکاری همراه با تردید در روابط لندن و برلین تبدیل خواهد شد.
منبع: ایرنا
پایان/













نظر شما